SABREDİLMESİ İCAP EDEN DURUMLARA GÖRE SABRIN ALDIĞI İSİMLER:

“Sıkıntıda, hastalıkta ve muharebenin kızıştığı zamanlarda sabr-ü metanet gösterenler, onlar sadık olanlardır ve onlar takvaya erenlerin ta kendileridir”            Bakara/177

Allah-ü Tealâ, aşağıda maddelendireceğimiz bölümlerin hepsini bir araya toplayarak, hepsine sabır adını vermiştir.

1)   Bedenin sabrı: Aşırı çalışma, dövülmek, hastalanmak gibi zorluklara tahammüldür. Bu ya kişinin kendi teşebbüsü ile olur veya dışardan gelene tahammüldür.

2)   Nefsin heva ve arzularına sabır: Esas makbul olan sabırdır. Bu sabır:

–      Mide ve ferc şehvetine karşı olursa İFFET denir.

–      Bir felâkete karşı olursa doğrudan sabır denir.

–      Zenginliğe karşı olursa, yani zenginliği hazmederse ZABT-I NEFS denir. (Aksi olan kibirlenmeye ve böbürlenmeye BATAR denir)

–      Savaşta gösterilen metanete ise ŞECAAT denir. Zıddına korkaklık denir.

–      Hiddetini yenmekte olursa HİLM, VAKAR, TEENNİ denir. Zıddına saldırganlık denir.

–      İçinde bulunulan zamanın müsibetine karşı olursa GÖNÜL GENİŞLİĞİ denir. Aksi gönül darlığıdır.

–      Görüp, duyulanı muhafaza etmeye sabır olursa, SIR TUTMAK denir.

–      Geçim sıkıntısına olursa ZÜHD denir. Aksi hırstır.

Aza sabretmeye olursa KANAAT denir. Zıddı aşırı istektir.