Kategori arşivi: 3.07.Şiir-Tefekkür

Şiir-Tefekkür

SENDEN SANA GELİNİR

Her ne kadar vasfını inceden inceye düşünsem de,

Bu beni, Seni bilmekten uzak tutar.

Zât’ını düşünmek yasaklansa bile,

Zât’ının şanı, yine Zât’ını tefekkürde yatar.

Seni tanımak üzere, kudret kalemim kalın gelir,

Âzamet deryanda boğulmamak için,

Yine Senden, Sana gelinir.

 

Senin  ince ince yarattığın sebepler, binlercedir,

Biliyorum, hakikat ayrıntılarda gizlidir.

Sadece gözüme tad versin diye,

Kâinat, top yekûn yerli yerincedir.

Tefekkürü zorlayarak, var olanı görebilmek için,

Aklım şaşmada, zihnim düşünemez.

Kudretinin eli kalbimde, Şanın yüce,

Âzametin, benden bana perde…

 

Ey, beni seven güzel! Ey, beni derdine salan güzel!

Söyleseydin elbet, bunun için kopardım yerimden.

Bunca yolu koşarak tamamlamazdım,

Kendini kolay göstermeseydin, eğer…

Ben tefekkür deryasında, Seni ararken

Senden gayri olanları temizleyerek,

Sana geleceğimi sanırken,

Senden başka bir şey yokmuş meğer,

Gayri de Sen.