Kategori arşivi: 89.Mugnî

Mugnî

MUGNİ  (el- Mugnî)     (89)

Zengin eden

 

Kur’an-ı Kerim’de:  Mugnî, Allah’ın ismi olarak geçmez. Yalnız bazı Âyetler,Allah’ın “Mugnî” oluşuna delil olarak kabul edilir:

 

1)    Meselâ: Tevbe 28,74/ Nûr 32,33/ Duhâ8 .Âyetler “Mugnî”olduğuna delildir.

 

2)    “Zengin eden de ihtiyaçtan kurtaran da O’dur” Necm 48.Âyet de delildir.

 

3)    “ Bizim Rabbimiz her şeye varlık ve özelliğini veren, sonra da doğru yolu gösterendir” Tâhâ 50.Âyet de delildir.

 

Hz.Peygamberimiz (s.a.v.) “ Eğer Adem oğlunun bir vadi dolusu altını olsa, bir vadi daha olmasını ister. Onun ağzını ancak toprak doldurur”.  (Müslim/ Zekât/ 1048.Hadis)

 

Yine: “ Zenginlik fazla servete sahip olmaktan ibaret değildir, gerçek zenginlik gönlün ihtiyaç duygusundan uzak kalabilmesidir”  (Buharî / Rikak/15) buyurmuşlardır.

 

Allah-ü Teâlâ’dan başkasına izafe edilecek her çeşit zenginlik, aslında o varlıkta mevcut olan ihtiyacın giderilmiş olduğu manâsını taşır. Gerçek Ganî, kalbini tasfiye edip,  hallerini de iyiye tebdil edendir.

 

Allah bir kulunu ihtiyacı ne ise onunla zengin kılarsa; bu kul Allah’tan başka şeyler sebebiyle Ganî olmuştur. Fakat Allah’a muhtaç oluşu devam eder. Diğer kalbine giren şeylerden kurtulmuş olabilir. Burada muhtaçlığı giderilmemiştir. Muhtaç olduğu şeyler giderilmiştir. (Yani insanın kalbinden dünya sevgisi giderilince dünya metaına ihtiyacı gider )

İhtiyaçları giderildikçe başka şeylere ihtiyaç başlar. Sonunda eğer mümkün olursa, sadece Allah’a ihtiyaç ile kalır.