Kategori arşivi: 5.12.Mektup-Ölüm

Mektup-Ölüm

Mektup:

Ya! Rabb-i Rahim!   Ya!  Merhametlilerin en merhametlisi! Bu kitapla birlikte, kurtuluş yollarını tamamlamış bulunuyoruz. İnşallah kurtuluş yollarından en az birini kemale erdirerek, öğrendiklerimizi hayatımıza geçirmiş oluruz.

Bu konuları tamamladıktan sonra, şunu çok iyi anlamış durumdayım: Sana gelmek, Sana yarar işler yapmak, Senin rızana ulaşmak kolay değilmiş. Ama kul olabilirsek, aciz olduğumuzu bilirsek, rahmetinin idrak edemeyeceğimiz kadar genişliğini anlayabilirsek, işte o zaman yaklaşabiliriz. Bütün anlatılanlar ise, kulun kulluğunu idrak etmesi ve İlâh olma hatasına düşmemesi içinmiş. Korkarız, çünkü insanız, hatadan uzak olamayız. Ümitliyiz, çünkü rahmeti, affediciliği çok ulu Rabbimiz var. Bizde korku ve ümidi daim et ve eşit kıl. Bizi bize bırakma, Ya Allah! Ya Kerim!

Ölüm bize ait değilmiş gibi yaşamaktayız. Sanki o çok uzaklarda ve başkalarına gelmekte. Bu yanılgımız, ölümden korktuğumuz ve hoşlanmadığımız için olmakta. Halbuki Sen, ölümden hoşlanmayandan hoşnut olmadığını söylemektesin. Yarattıkların için kötü bir şey vermezsin elbet. Ölümün bilinmezliği, kalplerimize korku salmakta. Ama Sana inananlar olarak biliyoruz ki ölüm, Sana kavuşmak, Seninle bir olmak için bir geçit. Bize ölümün hakikatine ermeyi öğret ve ölümle Sana gelmenin lûtuf olduğuna kalplerimizi inandır. Ölümü yaşamadan evvel, uyanmayı, ölüme hazırlanmayı, yani Sana gelmek için hazırlık yapmayı nasip et. Böylece ölmekten korkmamayı, ölüm için hazır olmamaktan korkmayı öğret. Yaşadığımız her nefesin kıymetini bilmeyi, bu nefesler ile nefsimizden kurtularak, temizlenmeyi, hayatın her anının değerinden haberli olmayı, bunun için yaşamı sevmeyi bildir. Yaşam, yaşarken kılçıklandığımız kılçıklarımızdan kurtulma fırsatı. Bu fırsatı değerlendirmek, biraz daha temizlenmek için ömrümüzü bereketli olarak istiyoruz. Ölümü istemek gibi bir gafletten de koru. Ama Sen dilediğin zaman gelecek olan ölümü de çirkin gösterme.

Ölüm veya yaşam. Senin muradın, muradımız olsun. Yeter ki kalplerimiz, ölmüş olmasın. Dünya sevgisi ile kararmasın. Haset ve hırs ile çürümesin. Kendi değerimizle, Senin değerini örtmeyelim. Seninle aramızda uzaklığa sebep olacak olan nice perdeler var etmeyelim. Seni  idrak etmenin zorluğu yanı sıra, kalbimizin heva ve heveslere meyletmesinin kolaylığı, bizi Senden ayrı düşürdü. Yaşarken kolaylık ver, ölümde kavuşma sevinci ver. Ve kalplerimizi Senden ayrı düşürecek her şeyden koru, Ya Sahib-el Kulûb!