Kategori arşivi: 33.Halîm

Halîm

HALİM  (el-Halîm)      (33)

Ceza vermede acele etmeyen, yumuşak davranan

 

Kur’an-ı Kerim’de:  Tek başına hiçbir yerde kullanılmamıştır.

 

1)    Ceza vermede acele etmeyen manâsında:

“Şâyet Allah, insanları zulümleri yüzünden hemen cezalandıracak olsaydı, yeryüzünde hiçbir canlı bırakmazdı. Ancak O, onları belirlenen bir müddete kadar erteliyor”

Nahl 61

“ Zalimlerin yaptığından Allah’ı gafil zannetme. Ancak onların azabını gözlerin belerip      kalacağı bir güne erteliyor”

İbrahim  42

 

2)    “Gafûr” ismi ile beraber: “gafûrü’l-halim” olarak: Bakara 225/Âl-i İmrân 155/ Mâide 101

 

3)    Bazı Mekki Âyetlerde ise: “ halim gafûr” olarak kullanılmıştır: İsrâ 44/ Fâtır 41

 

4)    Üç Âyette: “ alim halim”olarak geçmiştir.Nisâ 12 / Hacc 59 / Ahzâb51

 

5)    “Ganî” ile birlikte : Bakara 263

 

6)     “ Şekûr” ile birlikte: (bitişik olarak) Tegabün 17

 

7)    Yumuşak huylu anlamında:

Hz.İbrahim hakkında: Tevbe 114/ Hûd 75

Hz. İsmail hakkında  : Sâffât 101

Hz. Şuayb hakkında  : Hûd 87

 

8) İnsan ahlâkındaki önemi bakımından,Hz. İbrahim’in salih evlât isteme duasına karşılık olmak üzere: “ Biz de ona halîm bir oğul müjdeledik” Sâffât101

Halîm ismi ani öfkelenmemek, hemen karar vermemek, yumuşaklıkla ve sabırla bekleyerek muamele etmek manâsınadır.

 

“ Eğer Allah,işledikleri günahlar yüzünden insanları hemen cezalandırsaydı,yer yüzünde hiçbir canlı bırakmazdı. Fakat Allah onları cezalandırmayı belli bir zamanâ kadar tecil ediyor.” Fâtır 45

Bu isimden kula düşen pay ise, insanların hatalarını hemen yüzüne vurmamak, öfke ile ani davranışta bulunmamak, yumuşaklık ile yani hilm ile muamele etmektir. Yapılan kötü bir işe veya muameleye karşılık verirken de, tehir etmektir.

 

Utanırım, yüzüme vurmadıklarından Ya Halim!

Yumuşak davranışınla eriyor kalbim.